Köşe

Nereden başlanır, dahası nasıl başlanır? Ben bu ara bu kadar çok öfkeyle dolup dolup taşarken ve asla durulamazken...  Bir kitap açıklaması, özeti ,şusu busu yok bu yazıda. Zaten burayı açma amacım da kendime dair bir köşe olmasından ileri gelmekteydi. Malum biz insanlar, birbirimizin köşelerini kapmakta, birbirimize nefes aldırmamakta o kadar ustayız ki. Bazen bas bas bağırarak ' Daraldım lannn! Durdurun şu Dünya’yı demek geliyor içimden. Yani demem o ki siz bu yazıyı okuyun diye açmadım ben burayı. Benim bazı zamanlarda, bazı şeyleri kusma isteğimden ileri geldi.  Neyse anlatmak istediğim burayı şu yüzden açtım demek de değildi...  Ben size "kadınlara düşman kadınlardan" bahsetmek istiyorum biraz. Aslında ben bunları yazarken bu yazının başlığını da değiştirmiş olacağım kimse fark etmeden. Siz hiç karşılaştınız mı bunlarla? Ara ara denk gelirdi bana da hiç tam olarak kavrayamamıştım varoluşlarını.Varla yok arası bir şeydiler benim için. Şimdi öyle değil ama baya ka...

Yayınevi: Can Yayınları 1. Baskı tarihi:2009 Baskı sayısı: 13.baskı Çeviri: Gülperi Sert Sayfa sayısı: 122 Zweig'in iki uzun öykü olarak okuduğum bu kitabında yazar ilk öyküde yine rastlantısal olarak bir arada bulunan insanların yaşamını ele alıyor. Bir otelde tatil yapmak üzere bir araya gelen insanların arasında geçen hikâyede, evli ve iki çocuklu bir kadının daha iki gün önce tanıdığı genç bir erkek ile eşini ve çocuklarını terk etmesiyle olaylar başlıyor. Ve bu olaydan etkilenen, yıllar önce aynı şekilde bilinçsiz bir tutkuya kapılan yaşlı bir kadının geçmişte yaşadığı ve hayatı boyunca unutamadığı 24 saati başkasına anlatarak iç dökmesini okuyoruz. Hikâyeden çok Zweig'in insan psikolojisini yorumlaması ve benim hissettiğim şeyleri yazmak istiyorum. Sanırım bazı duygularda içgüdülerimiz ya da reflekslerimiz gibi beynimizin düşünebildiğimiz kısmında değil de beyin sapında bulunuyor. "Tutku" gibi ya da karşı konulamaz bir "şehvet" istediğ...